Κι αν μετÏάω κομμάτια,
είσαι η αιτία τους μόνο.
Κι αν παγώνω το χÏόνο,
δεν κολλάνε, δεν ταιÏιάζουν πια.
ΙστοÏία γÏαμμÎνη στα δικά σου τα χÎÏια,
που με κόβουν μαχαίÏια.
δεν με σκÎφτεσαι..
Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να μπω μÎσα στ' αμάξι μου και φÏγω.
Γι' αυτό σταμάτησΠμε, Îχω πιει κι είναι επικίνδυνη η στÏοφή.
Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να πω ότι σε σÎνα δεν ανήκω
ΘÎλω μόνο να θυμάσαι ήσουν όλη μου η ζωή...
Κι αν μετÏάω Χειμώνες,
παγωμÎνες εικόνες με κοιτοÏν στον καθÏÎφτη,
δεν μιλάνε, δεν τις βλÎπω πια.
ΠαγωμÎνη ιστοÏία στα δικά σου τα χÎÏια
της βÏοχής μεσημÎÏια σε θυμίζουν πια
Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να μπω μÎσα στ' αμάξι μου και φÏγω.
Γι' αυτό σταμάτησΠμε, Îχω πιει κι είναι επικίνδυνη η στÏοφή.
Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να πω ότι σε σÎνα δεν ανήκω
ΘÎλω μόνο να θυμάσαι ήσουν όλη μου η ζωή...
Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να μπω μÎσα στ' αμάξι μου και φÏγω.
Γι' αυτό σταμάτησΠμε, Îχω πιει κι είναι επικίνδυνη η στÏοφή.
Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να πω ότι σε σÎνα δεν ανήκω
ΘÎλω μόνο να θυμάσαι ήσουν όλη μου η ζωή...