Κι αν μετÏάω κομμάτια, είσαι η αιτία τους μόνο. Κι αν παγώνω το χÏόνο, δεν κολλάνε, δεν ταιÏιάζουν πια. ΙστοÏία γÏαμμÎνη στα δικά σου τα χÎÏια, που με κόβουν μαχαίÏια. δεν με σκÎφτεσαι.. Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να μπω μÎσα στ' αμάξι μου και φÏγω. Γι' αυτό σταμάτησΠμε, Îχω πιει κι είναι επικίνδυνη η στÏοφή. Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να πω ότι σε σÎνα δεν ανήκω ΘÎλω μόνο να θυμάσαι ήσουν όλη μου η ζωή... Κι αν μετÏάω Χειμώνες, παγωμÎνες εικόνες με κοιτοÏν στον καθÏÎφτη, δεν μιλάνε, δεν τις βλÎπω πια. ΠαγωμÎνη ιστοÏία στα δικά σου τα χÎÏια της βÏοχής μεσημÎÏια σε θυμίζουν πια Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να μπω μÎσα στ' αμάξι μου και φÏγω. Γι' αυτό σταμάτησΠμε, Îχω πιει κι είναι επικίνδυνη η στÏοφή. Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να πω ότι σε σÎνα δεν ανήκω ΘÎλω μόνο να θυμάσαι ήσουν όλη μου η ζωή... Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να μπω μÎσα στ' αμάξι μου και φÏγω. Γι' αυτό σταμάτησΠμε, Îχω πιει κι είναι επικίνδυνη η στÏοφή. Γι' αυτό σταμάτησΠμε Ï€Ïιν να πω ότι σε σÎνα δεν ανήκω ΘÎλω μόνο να θυμάσαι ήσουν όλη μου η ζωή...