Mijn God, u was in de verhalen
Die ons zijn doorverteld
De held van onze ouders
U wilde ruimte voor hen maken:
U schoof de vijand aan de kant
Met eigen hand -
Van hen hebt u gehouden
Mijn God, u kunt de ruimte geven:
Dan slaat uw volk zijn slag
En mag het blijven winnen
Wij kunnen dit niet overleven
Als u niet zelf steeds voor ons vecht -
U lacht hen weg
En ik zal voor u zingen
Maar nu hebt u ons laten vallen:
U vecht niet met ons mee
En leeg laat u ons achter
Wij gaan als beesten naar de slager;
U hebt niet veel voor ons gevraagd:
Wat zijn wij waard?
Nog minder dan wij dachten
U laat de mensen om ons lachen
Men schudt het hoofd. Wij zijn
Een pijnlijke vertoning
Wat ik ook doe, ik moet me schamen
Als ik de hele dag maar door
Hun grappen hoor
En de beledigingen
Dit is ons lot. Maar ondanks alles
Zijn wij u niet vergeten
Zijn wij u niet vergeten
Zijn wij u niet vergeten -
En toch stuurt u ons weg
De nacht in, met de beesten
Want als wij hem vergeten waren
Die weet waar ik mee bezig ben
En wat ik denk
Dan had God het geweten
Mijn God, waarom ligt u te slapen?
Laat zien, dat u ons kent
Of bent u ons vergeten?
Wij kruipen moeizaam door de modder
Wij komen niet meer van de grond
Totdat u komt:
Wees trouw. Laat ons iets weten