Mijn God, u was in de verhalen Die ons zijn doorverteld De held van onze ouders U wilde ruimte voor hen maken: U schoof de vijand aan de kant Met eigen hand - Van hen hebt u gehouden Mijn God, u kunt de ruimte geven: Dan slaat uw volk zijn slag En mag het blijven winnen Wij kunnen dit niet overleven Als u niet zelf steeds voor ons vecht - U lacht hen weg En ik zal voor u zingen Maar nu hebt u ons laten vallen: U vecht niet met ons mee En leeg laat u ons achter Wij gaan als beesten naar de slager; U hebt niet veel voor ons gevraagd: Wat zijn wij waard? Nog minder dan wij dachten U laat de mensen om ons lachen Men schudt het hoofd. Wij zijn Een pijnlijke vertoning Wat ik ook doe, ik moet me schamen Als ik de hele dag maar door Hun grappen hoor En de beledigingen Dit is ons lot. Maar ondanks alles Zijn wij u niet vergeten Zijn wij u niet vergeten Zijn wij u niet vergeten - En toch stuurt u ons weg De nacht in, met de beesten Want als wij hem vergeten waren Die weet waar ik mee bezig ben En wat ik denk Dan had God het geweten Mijn God, waarom ligt u te slapen? Laat zien, dat u ons kent Of bent u ons vergeten? Wij kruipen moeizaam door de modder Wij komen niet meer van de grond Totdat u komt: Wees trouw. Laat ons iets weten