Ecce Marcus et Quintus ante ostium Villae. Pueri Iulium expectant. Mater non est apud filios, ea in peristylo est; illic virorum suum expectat. Aemilia laeta non est, quia Iulius abest; nam Aemilia virorum suum amat. Ubi est Iulia? In cubiculo suo est. Iulia, quae sola est illic, rosam ante nasum tenet. Puella lacrimat: in oculis eius sunt lacrimae.
Iulia speculum sumit et ante oculos tenet. Puella se in speculo videt et se interrogat: "Estne foedus nasus meus?" Nasus eius autem formsus non est. Iulia rursus lacrimat.
Syra ostium cubiculum pulsat.
Iulia:"Intra!"
Syra ostium aperit et in cubiculum intrat, neque ostium post se claudit. Iulia Syra post se in speculo videt.
Syra non videt lacrimas Iuliae, nam puella se non verit.
Syra: "O, hic est mea puella. Veni in hortum, Iulia!"
Iulia imperat: "Claude ostium!"
Ancilla paret.
Iulia: Num nasus meus foedus est, Syra?"
Syra: "Foedus? Immo formosus est nasus tuus."
Iulia se verit. Iam Syra lacrimas vidit.
Syra: "Qiud est mea Iulia? Toge oculos! Es laeta!
Nasus tuus tam formosus est quam meus."
Iulia: "Sed nasus tuus non formosus est!"
Syra: "Quid?Nonne formosus est nasus meus?"
Iulia: "Immo foedus est!Ecce speculum, Syra."
Iulia speculum tenet ante Syram, quae nasum suum in speculum videt.Ancilla oculos claudit et tacet.