[Verse 1: Kayra]
Tophane rıhtımında son isteğim kafamda
Kendimin dışında herkesin yanında
Şevket Altuğ'dan kalan bir replik uğruna
Biraz metanetin kadar yetin bir safta
Poşette kirpiler kadar huzursuz hafta
Karbonat Erol misali kandırıldım hatta
Her günün sonunda vardım aynı hissiyata
Karete Kid Bill'in sonunda tekme ağzımızda
Müşkülüm var, doğrudur zıbardı karnım
Sana bir leblebi ile ıhlamur kadar yakın
Yine de korkarım bu evde yandı aklım
Tüm tavanların dilinden muazzam anlarım
Cilala, parlat her ne anlatırsan anlat
Az kalır yanında buna demek meşakkat
Şimdi boş bir tencere ile geldiğimde göz göze
Düşünürüm tabi ki; ne hale geldi hane?
[Hook 1: Kayra]
Ne hale geldi hane? Bir lanet üstümüzde
Bugün bir yerde, belki bakkalın tekinde;
Ganyan oynanan şu bayiiden çıkarken işte
Soruyorum sürekli, bak ne hale geldi hane?
[Verse 2: Sorgu]
Çıkmazdı hane, buna yok bir bahane
Bir taşın üstünde çöküp sigara yaktım bir tane
İnan dönmez bu dükkan ve de kalmaz metanet
Kazaklarıma gitmez elim sanki ihanet
Bu kimse değil suçlu olabildiğince boşlukta
Kötülüğe yenildikçe masumiyet puştu
Telefonu kapatıp köpek gibi koştum
Beynime doluştu kan yokluğa oluştum
İlk gün hepsinin yüzüne karşı çok rahat konuştum
Ayna tersini döndüğünde yeniden doğuştu bu
Aksam konuştuğumun ertesinde unutup
Ölü doğdum makul bir süre kordonumda boğuşup
Atmosfer koğuşum yok güneşin doğuşu
Anlamsız her sabah bir başka yerde uyanır oluşum
Ten rengin soluşu dokunuşum
Yüzümde umudumun son okunuşu
[Hook 2: Kayra & Sorgu]
Ne hale geldi hane?
Son okunuşu
Yüzümde umudumun son okunuşu
[Hook 1: Kayra]