[Verse 1: Kayra] Tophane rıhtımında son isteğim kafamda Kendimin dışında herkesin yanında Şevket Altuğ'dan kalan bir replik uğruna Biraz metanetin kadar yetin bir safta Poşette kirpiler kadar huzursuz hafta Karbonat Erol misali kandırıldım hatta Her günün sonunda vardım aynı hissiyata Karete Kid Bill'in sonunda tekme ağzımızda Müşkülüm var, doğrudur zıbardı karnım Sana bir leblebi ile ıhlamur kadar yakın Yine de korkarım bu evde yandı aklım Tüm tavanların dilinden muazzam anlarım Cilala, parlat her ne anlatırsan anlat Az kalır yanında buna demek meşakkat Şimdi boş bir tencere ile geldiğimde göz göze Düşünürüm tabi ki; ne hale geldi hane? [Hook 1: Kayra] Ne hale geldi hane? Bir lanet üstümüzde Bugün bir yerde, belki bakkalın tekinde; Ganyan oynanan şu bayiiden çıkarken işte Soruyorum sürekli, bak ne hale geldi hane? [Verse 2: Sorgu] Çıkmazdı hane, buna yok bir bahane Bir taşın üstünde çöküp sigara yaktım bir tane İnan dönmez bu dükkan ve de kalmaz metanet Kazaklarıma gitmez elim sanki ihanet Bu kimse değil suçlu olabildiğince boşlukta Kötülüğe yenildikçe masumiyet puştu Telefonu kapatıp köpek gibi koştum Beynime doluştu kan yokluğa oluştum İlk gün hepsinin yüzüne karşı çok rahat konuştum Ayna tersini döndüğünde yeniden doğuştu bu Aksam konuştuğumun ertesinde unutup Ölü doğdum makul bir süre kordonumda boğuşup Atmosfer koğuşum yok güneşin doğuşu Anlamsız her sabah bir başka yerde uyanır oluşum Ten rengin soluşu dokunuşum Yüzümde umudumun son okunuşu [Hook 2: Kayra & Sorgu] Ne hale geldi hane? Son okunuşu Yüzümde umudumun son okunuşu [Hook 1: Kayra]