Belkide oyunların, arkasına saklanmışım
Şehirler büyümüşte, ben hep çocuk mu kalmışım
Yenilmezdi böyle zamansız
Gitmeseydi eğer bu yürek.
Bulurdu, tutunurdu bir bahane daha nihayet kelimeler eksilirken, Seyrettim üzülerek
Bedenim paramparça ama
Kalp hala tanrıya emanet
Kirlenince olur ya niyet,
Zor geliyor artik sevişmek
Tükenince mazeret, aşk acıdan ibaret
Belki ben masalların
Mutlu sonların etkisindeyim hala
İşte bu yüzden bıçak sırtlarına emanettir bu yürek
Aslında yalanların aslolanların da farkındaydım elbet
Ama görmezden geldim
Bilen bilir acıtır insanı gerçek