Belkide oyunların, arkasına saklanmışım Şehirler büyümüşte, ben hep çocuk mu kalmışım Yenilmezdi böyle zamansız Gitmeseydi eğer bu yürek. Bulurdu, tutunurdu bir bahane daha nihayet kelimeler eksilirken, Seyrettim üzülerek Bedenim paramparça ama Kalp hala tanrıya emanet Kirlenince olur ya niyet, Zor geliyor artik sevişmek Tükenince mazeret, aşk acıdan ibaret Belki ben masalların Mutlu sonların etkisindeyim hala İşte bu yüzden bıçak sırtlarına emanettir bu yürek Aslında yalanların aslolanların da farkındaydım elbet Ama görmezden geldim Bilen bilir acıtır insanı gerçek