Hon rísur upp úr gróti,
úr loyndarmáli,
sum var hon júst upp risin
úr vátari, frystari jørð.
Eitt loyndarmál so stórt
er hon.
Tað tú aldri hevur gjørt
er hon.
Hon bíðar, til vit duga at lurta.
Vit mugu lurta.
Hon grætur og skolar eyguni burtur.
Vit mugu lurta.
Vilt tú loyva henni inn?
Vil hon?
Inn i millum holds og skinn
er hon.
Vilt tú loyva henni inn?
Vil hon?
Inn i millum holds og skinn
er hon.