Hon rísur upp úr gróti, úr loyndarmáli, sum var hon júst upp risin úr vátari, frystari jørð. Eitt loyndarmál so stórt er hon. Tað tú aldri hevur gjørt er hon. Hon bíðar, til vit duga at lurta. Vit mugu lurta. Hon grætur og skolar eyguni burtur. Vit mugu lurta. Vilt tú loyva henni inn? Vil hon? Inn i millum holds og skinn er hon. Vilt tú loyva henni inn? Vil hon? Inn i millum holds og skinn er hon.