[Verse 1: Sans]
Gözlerim kapandı bazen yanlışlarımın ortasında
Ve bütün haksızlığın ortasında
Şımarık çocuktum oysa dünde
Şimdi şur'da bi' kağıt ve bi' kalemle
Bi' geçmiş ve hedefler ve
İçimdeki nefret aynı
Belki gün gelir elinde patlatır
Belki kader kalem yaktırır
Belki azim sınıf atlatır
Belki saptırır hayatı insanoğlu taptırır kendine
İnsanoğlu saptırır, muhtemelen millet haklıdır
Bilemem ortasında bunca günü
Bilemem defterinde kaçtı günün
Bilemem son verirsem haksız mıyım
Ve kimse bilemez ömrü kaptırır
Yolunu saptırır, hedeflerin ışıl
Bazen şarkılarla tövbe ederim, aynen
[Bridge: Sans](x5)
Vo vo, vo vo
[Verse 2: Ege Çubukçu]
Kaybedenler sabırsız arzularken sınırsız
Maddeten bağımsız bi' hazımsızlık
Bi' o kadar da asılsız kaskatı
Görüntüyü duy, sesi gör
Seni kör edecekler
Ve çok bonkörler
Hoş görmek kime mahsus ha?
Hor görmek gibi mahsus yapılıyo'
Yüküm benle gezer, en güzel renkti mavi
Gökyüzünün altında hayat değil adil
Çekici gelmiyorsa bi' gün çekici vur ve üfle
Güzelikle anlatamam gerçek vurmadan yüzüne
Hükümdar zaman, yüküm var aman dokunma bana
Hâlâ açık yaralar
Adım adım kan, bela reva, adım sebat
Yazar mı yazdıran mı psikopat ha?