[Verse 1: Sans] Gözlerim kapandı bazen yanlışlarımın ortasında Ve bütün haksızlığın ortasında Şımarık çocuktum oysa dünde Şimdi şur'da bi' kağıt ve bi' kalemle Bi' geçmiş ve hedefler ve İçimdeki nefret aynı Belki gün gelir elinde patlatır Belki kader kalem yaktırır Belki azim sınıf atlatır Belki saptırır hayatı insanoğlu taptırır kendine İnsanoğlu saptırır, muhtemelen millet haklıdır Bilemem ortasında bunca günü Bilemem defterinde kaçtı günün Bilemem son verirsem haksız mıyım Ve kimse bilemez ömrü kaptırır Yolunu saptırır, hedeflerin ışıl Bazen şarkılarla tövbe ederim, aynen [Bridge: Sans](x5) Vo vo, vo vo [Verse 2: Ege Çubukçu] Kaybedenler sabırsız arzularken sınırsız Maddeten bağımsız bi' hazımsızlık Bi' o kadar da asılsız kaskatı Görüntüyü duy, sesi gör Seni kör edecekler Ve çok bonkörler Hoş görmek kime mahsus ha? Hor görmek gibi mahsus yapılıyo' Yüküm benle gezer, en güzel renkti mavi Gökyüzünün altında hayat değil adil Çekici gelmiyorsa bi' gün çekici vur ve üfle Güzelikle anlatamam gerçek vurmadan yüzüne Hükümdar zaman, yüküm var aman dokunma bana Hâlâ açık yaralar Adım adım kan, bela reva, adım sebat Yazar mı yazdıran mı psikopat ha?