Thyestis Vmbra
Opaca linquens Ditis inferni loca,
adsum profundo Tartari emissus specu,
incertus utras oderim sedes magis:
fugio Thyestes inferos, superos fugo.
En horret animus et pauor membra excutit: 5
uideo paternos, immo fraternos lares.
hoc est uetustum Pelopiae limen domus;
hinc auspicari regium capiti decus
mos est Pelasgis, hoc sedent alti toro
quibus superba sceptra gestantur manu, 10
locus hic habendae curiae—hic epulis locus.
Libet reuerti. nonne uel tristes lacus
incolere satius? nonne custodem Stygis
trigemina nigris colla iactantem iubis
* * * * * 14a
ubi ille celeri corpus euinctus rotae
in se refertur, ubi per aduersum irritus
redeunte totiens luditur saxo labor,
ubi tondet ales auida fecundum iecur,
et inter undas feruida exustus siti
aquas fugaces ore decepto appetit 20
poenas daturus caelitum dapibus graues?
Sed ille nostrae pars quota est culpae senex?
reputemus omnes quos ob infandas man*s
quaesitor urna Gnosius uersat reos:
uincam Thyestes sceleribus cunctos meis. 25
a fratre uincar? liberis plenus tribus
in me sepultis? uiscera exedi mea.
Nec hactenus Fortuna maculauit patrem,
sed maius aliud ausa commisso scelus
gnatae nefandos petere concubitus iubet. 30
non pauidus hausi dicta, sed cepi nefas.
ergo ut per omnis liberos irem parens,
coacta fatis gnata fert utero graui
me patre dignum. uersa natura est retro:
auo parentem, pro nefas, patri uirum, 35
gnatis nepotes miscui—nocti diem.
Sed sera tandem respicit fessos malis
post fata demum sortis incertae fides:
rex ille regum, ductor Agamemnon ducum,
cuius secutae mille uexillum rates 40
Iliaca uelis maria texerunt suis,
post decima Phoebi lustra deuicto Ilio
adest—daturus coniugi iugulum suae.
Iam iam natabit sanguine alterno domus:
enses secures tela, diuisum graui 45
ictu bipennis regium uideo caput;
iam scelera prope sunt, iam dolus caedes cruor—
parantur epulae. causa natalis tui,
Aegisthe, uenit. quid pudor uultus grauat?
quid dextra dubio trepida consilio labat? 50
quid ipse temet consulis torques rogas,
an deceat hoc te? respice ad patrem: decet.
Sed cur repente noctis aestiuae uices
hiberna longa spatia produc*nt mora,
aut quid cadentes detinet stellas polo? 55
Phoebum moramur. redde iam mundo diem.