Taba solu, nún trubiecu,
moyáu de la tiesta a los pies,
-Duermete fíu del alma,
nun ḷḷores por que nun la ves,
que del cielu, un huequín,
ta mirando a Pola pa tí,
y el to Padre, rapazín,
que de nueche cuida de ti-
Coles monxes nel hospiciu,
faciendose grandi'l neñín,
peles nueches el mozacu,
nún poyu del ḷḷau del camín
-vas quedare, ciegu neñu,
de mirar pa´l cielu namás-
Toi falando con mio madre,
que del cielu nun quier baxar.