Taba solu, nún trubiecu, moyáu de la tiesta a los pies, -Duermete fíu del alma, nun ḷḷores por que nun la ves, que del cielu, un huequín, ta mirando a Pola pa tí, y el to Padre, rapazín, que de nueche cuida de ti- Coles monxes nel hospiciu, faciendose grandi'l neñín, peles nueches el mozacu, nún poyu del ḷḷau del camín -vas quedare, ciegu neñu, de mirar pa´l cielu namás- Toi falando con mio madre, que del cielu nun quier baxar.