En ur vro baour deus Breizh Izel
ez eus c'hoarvezed ur barh avel,
ur barh avel hag en eus siwazh,
lakeet ar glac'har en enez Vaz
D'ar seiz a viz eost diwezhañ
Ar C'henavo o edo o kargañ
O kargañ bezhin eni e-leizh,
evit bezañ ka**et da "Borzh an Treizh"
Pa oa ar bezhin er vagad karget,
Ul lien brazh warni oa savet,
Treiñ a reas kein da Enez Vaz
'Vit ar veaj diwezhañ siwazh.
Edon dija e-kreizh ar mor braz
Pa zavas an avel hag ar glav vraz
Teilhet oa dija an tud keizh,
Pa oam erruet e "Porzh an Treizh".
ar vartoloded ar C'henavo,
Pa oa diskarget o vag ganto,
Tud an Treizh roas dezo da zebriñ,
ha dilhad sec'h da bep hini.
Bremañ ar mor a oa dirollet,
Evel mañ o peus biken gwellet,
"ne zistroioc'h ket d'ar ger, tud keizh,
Chomit amañ hag o po ur lojeiz.
"Sellit ta penaos emañ an amzer,
ne 'n emgavor ket biken er gêr,
'n eus forzh, eme mestr ar C'henavo,
da enez vaz ni a zistroio.
Bremañ tudoù, c'hwi oar koulz a me,
Petra a c'hwarvezas goude-se,
E kreiz ar mor hag an avel foll,
Ar C'henavo zo aet da goll.
Tri Martolod hag ur beajour,
o fevar int aet e foñs an dour,
d'o eneoù, d'o mignoned siwazh,
o va zudoù, nag a bonner ar groaz.
Bremañ tudoù, c'hwi deoc'h holl me lavar,
Kemeromp perzh en ho glac'har,
Ha gant omp galon sikouromp anezho,
Hag ur bed all, an Doueoù a baio.