Pan fyddair'r nos yn alau,
A llwch y ffordd yn wyn,
A'r bont yn wag sy'n croesi'r dwr
Difwstwr ym Mhen LlynO'er
Y tylluanod yn eu tro
Glywid o lwyncoed Cwm y Glo
Pan siglai'r hwyaid gwyltion
Wrth angor dan y lloer
A Llyn y Ffridd ar Ffridd y Llyn
Trostynt yn chwipio'n oer,
Lleisio'n ddidostur wnaent I ru
Y gwynt o Goed y Mynydd Du
Pan lithrai gloyw ddwr Glaslyn
I'r gwyll, fel cledd I'r wain,
Pan gochai pell ffenestri'r plas
Rhwng briglas lwyn'r brain
Pan gaeai syrthni safnau'r cwn
Nosai Ynys for yn eu swn
A phan dywlla'r cread
Wedi'I wallgofddydd maith
A dyfod gosteg diystwr
Pob gweithiwr a phob gwaith
Ni bydd eu Lladin ar fy llw
Na llon na lleddf "Tw-whit, Tw-hw" When night was lit by moon-glow
And dusty roads lay white
The empty bridge bestrode the stream
water's gleam so bright
The owls were heard eachone in turn
From Cwm y Glo across the burn.
When wild ducks swayed at anchor
Beneath the moonbeams bold,
When moaning wind it's woe did sing,
Whipping the wavelets cold,
Pitiless was their hooting then
From Myndd Du across the glen.
When gleaming Glaslyn glided
Through dusk, like sword to sheath,
When distant mansions' windows glowed
Through shadowed woodland's wreath,
When sullen silence stunned the hounds
Ynys for's night fell to their sounds.
And When the worlds shall darken
Ended their frantic day.
And when the stealthy stillness minds
All mankind's work and play
Still shall their Latin sound 'tis true.
Nor glad nor sad, "Tu whit, tu whoo"