Pan fyddair'r nos yn alau, A llwch y ffordd yn wyn, A'r bont yn wag sy'n croesi'r dwr Difwstwr ym Mhen LlynO'er Y tylluanod yn eu tro Glywid o lwyncoed Cwm y Glo Pan siglai'r hwyaid gwyltion Wrth angor dan y lloer A Llyn y Ffridd ar Ffridd y Llyn Trostynt yn chwipio'n oer, Lleisio'n ddidostur wnaent I ru Y gwynt o Goed y Mynydd Du Pan lithrai gloyw ddwr Glaslyn I'r gwyll, fel cledd I'r wain, Pan gochai pell ffenestri'r plas Rhwng briglas lwyn'r brain Pan gaeai syrthni safnau'r cwn Nosai Ynys for yn eu swn A phan dywlla'r cread Wedi'I wallgofddydd maith A dyfod gosteg diystwr Pob gweithiwr a phob gwaith Ni bydd eu Lladin ar fy llw Na llon na lleddf "Tw-whit, Tw-hw" When night was lit by moon-glow And dusty roads lay white The empty bridge bestrode the stream water's gleam so bright The owls were heard eachone in turn From Cwm y Glo across the burn. When wild ducks swayed at anchor Beneath the moonbeams bold, When moaning wind it's woe did sing, Whipping the wavelets cold, Pitiless was their hooting then From Myndd Du across the glen. When gleaming Glaslyn glided Through dusk, like sword to sheath, When distant mansions' windows glowed Through shadowed woodland's wreath, When sullen silence stunned the hounds Ynys for's night fell to their sounds. And When the worlds shall darken Ended their frantic day. And when the stealthy stillness minds All mankind's work and play Still shall their Latin sound 'tis true. Nor glad nor sad, "Tu whit, tu whoo"