Wim Sonneveld - Tearoom-tango lyrics

Toen ik jou de roze tearoom langzaam binnenschrijden zag Met je kaalgevreten bontjas en je arrogante lach Een afschuwelijk beeld van honger en ellende Vroeg ik me af hoe ik jou in 's hemelsnaam herkende Maar toen iedereen jou nakeek met die blik van oh-la-la Dat moet vroeger iets geweest zijn van comme ça en ga maar na En de ober zelfs een buiging voor je maakte Toen voelde ik dat mijn verbittering ontwaakte En terwijl je stilstond bij? t gebak Was ik de jongen weer wiens jongenshart jij brak Refren': Je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd En wat me nu na al die jaren nog verwondert Dat ik dat nooit vergeten zal al word ik honderd Je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd 't Zal zo'n dertig jaar geleden zijn dat ik jou stil aanbad En in deze zelfde tearoom steeds op jou te wachten zat En wanneer je dan na uren was gekomen Noemde 'k jou de schone diva van m? n dromen Na een jaar geheime liefde zei 'k nog steeds eerbiedig "U" En ik mocht je af en toe eens kussen achter? t menu Verder mocht ik niks 't was verdomd een schijntje Je hield me steeds met je belofte aan? t lijntje Tot ik plotseling ontdekte dat Jij wel twintig and're tearoom-lovers had Refren' En nu zit je aan m? n tafeltje en vraagt me "mag ik thee" En je attaqueert wat taartjes en wat kijk je weer gedwee En je fluistert "jongen, haal me uit de nesten Want het is of heel de wereld me wil pesten" Je bent veel te dik gepoeierd en de mot zit in je hoed En ik zie ook dat je huilt zoals een slecht actrice doet Je pikt weer een sigaret en vraagt een vuurtje En je zegt achter je zevende likeurtje "Ach, je weet dat ik jou de liefste vond Geef me wat geld, boy, want ik zit vreselijk aan de grond" Dan zeg ik: "zit jij aan de grond?" Da's heel belazerd, da's reuze bedonderd Dat ik de liefste was is iets dat mij verwondert Vraag het die anderen maar, je had 'r minstens honderd Ober, ober, goedemiddag Deze dame hier, ober, wou even alles afrekenen Ja, 'k ben belazerd...