[Intro] Denne sangen hette Femten Fabna Med Ved Å den handle om Nikolai å Halvar Åsså handle an om svik [Vers 1] Naboforholdet mellom Nikolai å Halvar, blei aldri heilt det samma igjen Itte at honnen te Niko kom øve på feil sia av gjerde Halvar va ikkje seine me å finna fram geværet, å det smalt Så de jomde i heile dalen Å Randi slapp grydene i kjykkengålve å skreig "du e galen" Nikolai, han trampe jusså ein hest når han jenge Men sjøl om han trampe så ein hest så e han stae så et esel Der han gjenge att å fram i stuo For å holda på varmen å for å spara på veden For når det e vintar du då gjelde det å ha høgaste stabelen me ved Så Nikolai han arbeie seg varme i frå måren te kvelds I kjokke varmedress å skjinnhua Å Halvar han he vedkløyvar bagpå traktoren "Vedkløyvar, phøh!" seie Nikolai her bruges håndemakt Her bruges håndemakt, de he me alltid gjort Men i traktoren så he Nikolai ligganse ein kikkert Så han fylle med på Halvar sin stabel me ved Å han lige slettes ikkje det syne For du veit den stabelen e mye større en den han sjøl he Men Nikolai e ikkje domme, så det he han tenkt å gjør någe me [Vers 2] Han veit kå ti Halvar gjenge å legge seg, å kå ti han sløkke lyse Han he fiksa opp den gamla trillebåro, malt o fint å pompt opp hjule Nå stenno klar t kamp, bårti vedskjule Så ein torsdag itte at Halvar he sløkt lyse, å toge kveld Då rykke Nikolai ud, bevæpna me håndemakt å ei restaurerte trillebår Han gjenge te angrep på stabelen te Halvar, å fylle trillebåro gång itte gång Å heima ligge Randi på et iskaldt soverom å lure på kå mannen helle på me For du veid han seie ikkje någe, nei han seie ikkje någe Å då Halvar oppdage at någe av veden he forsvonne, då flyge han i flint "Du røre ikkje ein kobbe te!" skjelle han på kåno Nå tege eg sago åsså gjenge eg opp i skogen, å du får bare sjå te å væra me Å de sage ner å kviste å bære heim å kløyve Ifra måren te seint på kvell, for nå sko veden i hus [Vers 3] Så neste måren stable Halvar bislage follt Å kotte å gjesteromme får kåno streng beskje om å rydda udav For imåro ska eg inn me meir, seie han Me kan ikkje ha det sånn seie kåno, det e snart jul Då kjeme Hjalmar å Berit, kor ska dei såva hen? Flytt deg for helsiken, ser du ikkje eg he fange follt av ved Eg he ikkje invitert nåen eg, så de kan såva kor de vil for meg Nikolai å Halvar, de krangle om alt Gjerda å grense å jaktterreng Å om knekte bord i ei gammale, hallråden grind Det va Halvar så rygde i na me traktoren Men du, han spelte radio så høgt at han merka ingenting [Avs*utning] Å sista notto Nikolai va ude me trillebåro Å va på vei heim me et la** så jenna va litt for stort Så trilde han øve lugo te brønnen Å det knakk onna fødane på an, å Nikolai forsvant Nikolai forsvant Å Halvar fant han neste måren heil stive neri brønnen Å kåno fant de heima enno stivare Å sånen fekk et brev om at han hadde arva Femten Fabna Med Ved Femten Fabna Med Ved