Teoman - Uçurtmalar lyrics

En sevdiği renk mor olan kadın En sevdiği kelime 'asi En sevdiği oyun incitmek beni Hıncı çocukluktan kalma yara izi Zamanı, yaralarla ölçen kadın Geçmişiyle kavgalı Tanrı'ya sığınan kız çocuğu geceleri İsyankar gündüzleri İpleri dolaşmış uçurtmalar misali Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı Ne gidebildik kendi yolumuza Rüzgarda savruk, başına buyruk x2 Senle ben Kırdığı kalpleri dizmiş ipe Genede en büyük zararı kendine Ayak izlerini kuşlar yesin diye Ekmek kırıntıları bırakır geride En sevdiği ses, çocuk sesi Oysa, anne olmayı istememiş Yıllar var ki kendi Hiçbir zaman kök salmamış ki Sırf birgün çekip gidebilmek için İpleri dolaşmış uçurtmalar misali Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı Ne gidebildik kendi yolumuza Rüzgarda savruk, başına buyruk x2 Senle ben Genede bulup birbirimizi Aldatma pahasına sevdiklerimizi Ağlayarak seviştiğim kadın İpleri dolaşmış uçurtmalar misali İpleri dolaşmış uçurtmalar misali Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı Ne gidebildik kendi yolumuza Rüzgarda savruk, başına buyruk x2 Senle ben Kaç gece göğsünde uyuduğum kadın Hep tek başıma uyandım