Zo zal ik je weg zien gaan Met grote stappen en je koffer in je hand En op de hoek zul je nog even blijven staan Alsof je aarzelt en je afvraagt: welke kant Ik zal proberen om me netjes te gedragen En niet te zeuren over eenzaamheid en pijn Je moet maar zien, ik zal je niets meer vragen Maar als je niet meer verder kunt Dan zal ik bij je zijn Straks ga jij je eigen gang En voor je het weet haal je jezelf van alles aan Als je je eenzaam voelt, dan duurt de nacht zo lang En soms heb je wel eens zin om terug te gaan Dan wordt het je te veel om te verwerken De stad die lijkt zo groot en jij zo klein Ik maak me zorgen maar je zult er niets van merken En als als je niet meer verder kunt Dan zal ik bij je zijn Ik weet hoe goed ik alles wist En wat een bende ik er zelf van heb gemaakt Maar ik hoop zelfs dat jij je ook vergist En dat je in dezelfde nesten raakt Want ik moet niet altijd beter willen weten Jij leeft zelf, dus dat is jouw terrein Als je gelukkig bent dan mag je me vergeten Maar als je niet meer verder kunt Dan zal ik bij je zijn