(Da Poet) Ben cehenneme bırakılan ölü rüyaların sahibi Düşmanlıkla beslenen bi gezegene aitim Faili,kendi katlimin.... Dilinize yapışan tüm lakırtılar zahiri Elinden kayıp giden yılları düşün Düştüğü yerde çocukluğun, düştüğü yerde hüzün Şimdi zamanın durduğu yerde gözüm Bir damla kahkaha biraz gözyaşı hayatın özü Belki çoktan durdu zaman belki ortasındayım Belki bitti artık hayat belki en başındayım Bilmem neyin kavgasında telaşın ortasında Şakağımdaki tabancanın namlusundayım Dün bildiğimi bugün çoktan unuttum, somurttum Kendimden vazgeçip de sonsuzluğa tutundum Koştukça yoruldum çünkü toplumda sorunlu Zihnimdeki tümcelerim özgürlüğe tutuklu… (Hook) Birden silinir gördüğün Birden kararır gökyüzü Birden kendime geldiğimde Bilmem, ne kadar özgürüm? Birden silinir gördüğün Birden kararır gökyüzü Bir ben kalırım kendimle Bilmem, ne kadar özgürüm? (Pit10) Çabam varoluş, bu dünya fan*sum Artık yollar eskisinden bile daha uzun Gördüğüm her kâbusumda umutlarımın taarruzu Düşmek emeklerken, çabanın makbuzu Durma, yak mumu! Kaybım var kan bulun Hedeflerim çığ olmak isteyen bir kartopu Doğmak yeniden, her ölümde mahvolup Beynimin şirketinde sorunlarım kadrolu… Tek başıma değilim ama yalnızım İzliyorum zamanın kayıplarla raksını Gördüm ansızın; Sen burada kendini ne kadar yüksek pazarlıyorsan o kadar pahalısın! Düşündüğümden beri bozuldu ezberim Bilmediğimi gördüğünde çekinmeden ez beni Varsa bildiklerim, indir tüm setleri Bana kulak ver ki, sana ses vereyim! (Hook) Birden silinir gördüğün Birden kararır gökyüzü Birden kendime geldiğimde Bilmem, ne kadar özgürüm? Birden silinir gördüğün Birden kararır gökyüzü Bir ben kalırım kendimle Bilmem, ne kadar özgürüm? (Da Poet) Ölü umutlar doğuran annelerin gözlerinde telaş Dünya diken gibi batar doğmaksa ilk savaş Bazen gök kubbeye hapsolmak zor Gerçeklerle çelişip de kendinle dalaş Bilmem, bitince son ümit de, sönünce son ateş de Nereye gider insan? Batınca son güneş de Bitince son nefes de, elde kalan hiç Bir tutam gülümsemenin dahi kıymetini bil (Pit10) Dere yoksa paçaları sıvamaya gerek kalmaz Paçaları sıvayana kadar dere kalmaz Pişmanlık: Aynı hataları gene yapmak Beni yıkan düşmek değil, yere çarpmak Her diyalogda canlı kinayeler vardı Kaybeden bugün, yarın bir daha dener şansı Farklı kalemlerle aynı hikayeler yazılırken; Aynı kalemle farklı hikayeler yazdım… (Hook) (x2) Birden silinir gördüğün Birden kararır gökyüzü Birden kendime geldiğimde Bilmem, ne kadar özgürüm? Birden silinir gördüğün Birden kararır gökyüzü Bir ben kalırım kendimle Bilmem, ne kadar özgürüm?