Door de straten van Parijs Klinkt nog steeds diezelfde wijs Van die oude muzikant Je hoort hem al aan de overkant Eens wat hij toch heel beroemd Altijd werd zij naam genoemd Nu is hij heel oud en grijs Nog ouder dan de stad Parijs Refr.: Door de straten, over pleinen Klinkt dat zelfde lied Die melodie zal nooit verdwijnen Ook al ken je hem niet Eenzaam zijn nu al zijn dagen Niemand die hem nog kent Hij speelt op zijn accordeon En denk aan hoe het eens begon Het leven is nu grauw en grijs In de straten van Parijs Zijn vrienden kijken op hem nee En zien hem nu echt nooit meer Hij speelt voor geld nog op de straat Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat Niemand die nog op hem wacht Toch is het net of hij weer lacht Hij was beroemd in heel het land Die oude grijze muzikant Refr. Adieu