Aemilia cum Dēliā ē peristylo in ātrium intrat, laeta ad Iūlium adit eumque salūtat. Aemilia viro suo osculum dat. Iulius Aemiliae osculum dat. Iūlius: "Quid agit Iūlia?" Aemilia: "Rosas carpit in horto." Iulius: "Currite in hortum, puerī, et vocate eam!" Quintus currit. Mārcus non currit, sed ambulat. Iulius imperat: "Age! Curre, Marce!" Etiam Marcus currit. Puerī per peristylum in hortum currunt. Illic autem puella non est. Pueri ex horto per peristylum in ātrium ambulant. Marcus: "Iulia neque in horto neque in peristylo est." Aemilia: "Estne Syra in horto?" Quintus: "Non est. Nūlla ancilla illīc est." Aemilia: "Non solum Iūlia, sed etiam Syra abest! Dēlia, ī ad cubiculum Iuliae!" Dēlia ad cubiculum Iuliae it, ostium pulsat, aperit, in cubiculum intrat. Illīc non solum Iulia, sed etiam Syra est. Oculī Iuliae plēnī sunt lacrimārum. Dēlia: "Venī in atrium, Iulia! Illīc pater tuus tē exspectat." Iulia oculos et nāsum terget, rosam sūmit, ē cubiculo exit. Syra et Dēlia post eam exeunt. Iulia in ātrium ad Iulium currit eīque osculum dat. Iulia: "Ecce rosa. Nonne pulchra est haec rosa?" Iulius: "Nulla rosa tam pulchra est quam filia mea!" Iulius filiae suae osculum dat. Iamne lacrimat Iulia? Immo laeta est et ridet. Iulia: "Num nasus meus foedus est?" Iulius: "Foedus? Immo tam formosus est quam hoc mālum! Ecce mālum tuum, Iulia." Pater filiae mālum magnum et formosum dat. Iulia mālum terget et ante oculos tenet. Iūlia: "O, quam formosum est hoc mālum!" Puella laeta mālo suo osculum dat! Iūlius: "Hoc pirum etiam tuum est, Iūlia." Iūlius eī pirum dat. Iam puella et mālum et piruma habet. Aemilia: "Etiam ancillīs meīs māla et pira dā!" Iulius ancillas ad sē vocat et iīs quoque māla et pira dat. Ancillae laetae ex atrio exeunt. Cui Iūlius malum dat? Puero mālum dat. Puer cui Iulius mālum dat est fīlius eius. Cui Iūlius osculum dat? Puellae osculum dat. Puella cui Iulius osculum dat fīlia eius est.