Odd Nordstoga - Dagane lyrics

Ein gong kom kjærteiken heilt av seg sjølv Og kvar dag den var av sølv For du gylte kvar ein augneblink med haugen fri Og blenda var eg med på reisa di Dagar som sand ut av hendene rett Om du tvilar, ja, så kjenn Den eine som den andre ut i vinden fer Og tida som me har den reiser der Lov meg å vera hjå meg all din tid Ja, det lova me i lag Så gav eg deg ein ring, ja det var lettvint gjordt Så luskar og den dagen stille bort Så langt Så langt Så som vinden greier å jaga bylgjene blå Der skal eg fylgje de, min venn Der skal me finne dei igjen Og ute luskar styggen Og skiljer deg frå meg Og visste me, så hadde me Nok kome oss i veg Og eg ha' bore deg på armen Gjennom skog og over fjell Og du ha' halde meg i handa Gjennom juv og myrke gjel Og eg ha' strekt meg etter deg Og du ha' strekt deg etter meg Så langt Så langt Så langt som sola greier å fylgje bylgjene blå Der skal eg fylgje deg, min venn Der ska me finne dei igjen