Það gerist ekki margt í kringum mig. Hver dagur öðrum líkur, snýst um sjálfan sig. Ef ég lygni aftur augunum gleymi mér í myndunum, verð þátttakandi í sögunum, ímyndun Þá breytist ansi margt í kringum mig. Hver stundin verður marglit óvænt upplifun. Viðlag: Þá rignir á mig frjókornum, ég get ekki staðið. Allt í einu sé ég blómaróshafið. Ég stunda líka garðyrkju, vökva gjarnan blómin, heyri hrópa á mig, bjartan álfaróminn. Svo opna ég augun einn dag og sé það eru komnir fleiri og veit að ég þarf ekki að fara og veit að&. Viðlag& Svo opna ég augun og sé að það er enginn hér nema ég og ég veit að ég þarf að fara.