Navid vahdat - Pakdaman lyrics

توو آشغالا جاش وقتی همه دادن گاش سنگین سر و تن و پاش مشتی خیلی وقتا لاش رفتی کردی خوردی کاش می دیدی که نیس ناش اصن کبابه دلم انگار کوبیده شده دخترک کف آسفالته می گه پوسیده شده و از فقرو فحشاس که پوشیده شده لباس تن حتی اصن شده سربار میزنه سرو باتیر و فقط میمونه بار که اونم رو دوششه نخ صدا پاره شه ریخته توو گوششه اما دروازش بازه پس حرفای من توپه تویه تورشه دخترک غرورشه تیکه تیکه میشه عین گوشت تنش بین 2تا نعشه از پایین توو عرشه از بالا به فرشه تنگتر از یه واژن مغز کوچیکه توءه که دنبال یه واژن نیومدم بنالم ببین روزگار لعنتی با صدتا مثه دخترک چه ها کرد می خونم اینو میدونم واست اعتراضی نیس میزنم فریادمو بارپ مشتی تو فکر لای پایی نه این اجتماع خیس باز می خونم اینو می دونم واست اعتراضی نیس میزنم فریادمو با رپ مشتی تو فکر لای پایی نه این اجتماع خیس همه چیزو هل میده به خودش داره قول میده توپم دوباره گل میشه جسمم مثه گل میشه اما تنش گم میشه تنش دوباره پر میشه از نو همون گه میشه لا این آدمای گرگ دوباره میشه همون میشه زد توخیابونا چرخ دنبال یه چار چرخ پول نداره آخرشه این میشه چارش بختش میکنه پارش انقدر بریده طاقت که با هر کاری پایس و فرقی نداری واسش صداشو بشنوی یا نه صدای ذهنتو میشنوم داری میخونی فاتحش شاید هنوز راه هس سفیدی بین سیاهیه که همیشه جستجو میشه توو سفیدیم یه امیده که همیشه دست تکون میده بذا عقده هام خالی شن رویه تیکه کاغذ فکره یه روز خوب باش که شهر بدون فاحشس ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢﺍﯾﻨﻮ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﻭﺍﺳﺖ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﯽ ﻧﯿﺲ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩﻣﻮ ﺑﺎﺭﭖ ﻣﺸﺘﯽ ﺗﻮﻓﮑﺮ ﻻﯼ ﭘﺎﯾﯽ ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺧﯿﺲ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﺧﻮﻧﻢ ﺍﯾﻨﻮ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﻭﺍﺳﺖ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﯽ ﻧﯿﺲ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩﻣﻮ ﺑﺎ ﺭﭖ ﻣﺸﺘﯽﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻻﯼ ﭘﺎﯾﯽ ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺧﯿﺲ