Müslüm Gürses; İtirazım var bu zalim kadere İtirazım var bu sonsuz kedere Feleğin cilvesine hayatın sillesine Dertlerin cümlesine itirazım var Ceza; Hayatın en başında felek karşımızda mı kaldı Yaşamın kıyısından ömür zaten çok yol aldı Elimde bir kalem bir kağıt kimi zamansa hüznüm Dünyaysa çelme taktı düştük bazen hep penaltı Bir istediğim bir istemediğim günler Hayır beklediğim kendini iteklediğim Ve yere düşünce teklediğim Sırlarım gecemde gizlidir güneşten sakladım Bazen umutlar da söner ayışığından aldığım Yüreksiz olan zevksiz gelip geçer her mevsim Kabartma fazla nefsin yürekli olan sevsin Karanlık odam sessiz düşüncem pek bi keyifsiz Haksızlık damarlarımda gezenlerdir en renksiz Hançeri var hayatın hayata sırtımız dönük Bir mazeretim yok benim yolun sonu zaten ölüm İstediğin kadar bağır kimse duymaz son sözün Adaletiyse bu dünyanın itirazım var gülüm Müslüm Gürses; Yarım kalan sevgiye şu emanet gülmeye Yaşamadan ölmeye itirazım var Ceza; Kapanmış yolların hanında bekleyen yolcuyuz Umutla yolun en sonunda duvar hariç komşuyuz Bir yalan bin yılandan beter binbir yalancı heryerlerde Peşinde milyon keder repler yetmez çare derde İsyanım hem sözlerim hem gözlerim hem özümde Özlediğim birçok şeyde var hiçbiri yok yerinde İstediklerinle yapamadıkların hep aynı mı Bilmem ben ama hep aynı yerde bekliyorum yarını Müslüm Gürses; Ben hep yenilmeye mahkum muyum ben hep ezilmeye mecbur Muyum İtirazım var bu yalan dolana benim şu dertlere ne borcum Var ki Tuttu yakamı bırakmıyor benim mutlulukla ne zorum var ki Bana cehennemi aratmıyor bana cehennemi aratmıyor