De stroom by Margriet Hermans Traag maar zeker volg je 't stromend water Het kabbelt in je geest Neemt je gedachten mee Onverstoorbaar zoekt de stroom een uitweg Hij boort zich door het land En werpt zich in de zee Honderd keer heeft men ons ooit verteld Kijk en je zal zien Je moet van 't leven leren Het water neemt je dromen mee Je hart volgt heel gedwee Niet wetend waar naartoe DE AVOND VALT ALLES WAT ADEMT IS MOE EN ZOEKT NAAR RUST DEKT ZICHZELF HEEL WARM TOE TOT DE MORGEN WEER KOMT EN ALLES OPNIEUW BEGINT Onweerstaanbaar kijk je naar het water 't Is sterker dan jezelf Alsof de stroom je uitdaagt Je merkt het niet maar 't bruist er van het leven Hij ruikt naar avontuur Voor wie er zich op waagt Al die jaren voedde hij het land Gaf het beste van zichzelf Dat moet je respecteren Zijn rijkdom heeft hij steeds gedeeld Hij vroeg nooit iets terug Maar wat hebben we geleerd?