Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet 't Is beter dat ik nu geen mensen zie Niemand, niemand, niemand, die me troosten kan Ik verloor m'n toekomst en m'n doel Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet Een glimlach dat wordt pure parodie Iemand, iemand, iemand die gelukkig was En verloor begrijpt wat ik nu voel Daar staat m'n laatste glas, wat sigaretten, m'n laatste boeket En ik voel haar hand op m'n schouder en haar stem: "alles komt wel weer goed" Maar dat kan ik niet geloven, want dit afscheid was heel anders dan voorheen Dat was definitief, ik ben nu alleen en haar had ik zo lief Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet 't Is beter dat ik nu geen mensen zie Ik verloor m'n toekomst en m'n doel Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet Een glimlach dat wordt pure parodie Iemand, iemand, iemand die gelukkig was En verloor begrijpt wat ik nu voel Ja, het komt wel vaker voor, straks komt m'n glimlach weer Ben ik haar weer vergeten, maar verdriet om echte liefde Is te zwaar om mee te dragen, zij houdt niet meer van mij Niemand die me troosten kan Laat me, laat me alleen Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet Een glimlach dat wordt pure parodie Iemand, iemand, iemand die gelukkig was En verloor begrijpt wat ik nu voel Alleen (c) Paolo Dossena / Giovanni Ullu / Cesare Gigli / Maurizio / Monte Nederlandse tekst: Gerrit den Braber BMG Ariola