MaddoC - Psalm 151 lyrics

Voel me aan de tand en beweeg 'm Geloof het of niet, maar ik voel me gezegend: Zoveel verhalen van vrienden om me heen Zo'n mooie dame dit diner is voor twee Soms zie ik de zon achter de horizon verdwijnen Geniet ik van de stilte tot ik niet meer kan zwijgen Dan schreeuw ik het uit met alle lucht die in m'n longen zit En roep ik Uw naam tot de komst van het morgenlicht Maar als de morgen daar is dan voel ik me bezwaard Als een dromedaris die te zwaar is beladen Ik worstel met vragen die ik niet kan beantwoorden Worstel met gedachten die ik niet kan verantwoorden Zo lang heb ik mezelf willen bewijzen Ze zeggen "Zo dan, jij kan zo herkenbaar schrijven." Ik ben zo bang dat ze me daarna weer afwijzen Kom niet dichterbij, dit is m'n hart, afblijven! Er staat geschreven: je mag niet oordelen Als dat zou mogen, zou ik mezelf veroordelen Wat zijn de voordelen, waar ligt de haven Boer zoekt vrouw, kind zoekt Vader Niet suïcidaal, ik ben dankbaar voor alles Ik hou van m'n vrienden, ik bedank ze voor alles Maar vandaag ben ik te moe voor de strijd Dus als U me roept is het goed, dan ben ik vrij Ik voel wat je zegt en ik snap je gedachten Tot op heden is het leven niet wat ik ervan verwachtte Tegenslagen ze lieten mij achter, in pikzwarte nachten Zonder zicht op licht en nu vis ik achter het net Ik ren weg voor kids die om me moeten lachen Ik lach mezelf uit, maar het is beslist niet grappig Ik voel me krampachtig, alsof ik op de tocht sta En ik een koudje heb gevat en daar nu aan kapot ga Nee ma, het gaat wel, morgen wordt het beter Maar toen de morgen kwam, was ik bij gister blijven steken Vervelend als een bij die je prikt in de zomer Of als een boterham met jam waar zand is tussengekomen Eet smakelijk! Het leven neemt ons allen op de korrel Dus kom tot God of drink het weg met een borrel Hij richt je op, dus steek je kop niet in het zand Waarom laat je het niet los, dan neemt God je bij de hand Geen zonnebrandcrème of een pet die zou beschermen God biedt beschutting, zodat ik niet hoef weg te rennen Breng me naar de overkant, want het water stijgt Laat me schuilen in de ark totdat de storm overdrijft Blijf bij mij en blijf me bij als ik de tijd kwijt ben En door mezelf weg ren en alleen nog maar wil vluchten God geef mij de kracht om die appel niet te plukken Het leven is een puzzel ik lig hier in duizend stukken