Was ik maar een robot met een luikje in mijn hart Waarop iedereen kon zien waar ik van hou Dan zag je daarop woorden zoals koffie of muziek Maar altijd stond er ook het woordje ‘jou' En dan hoefde je niet te twijfelen aan wat ik zo vaak heb gezegd En misschien komt er ooit nog wel een keer de dag Dat ik onder de douche vandaan kom en in m'n ogen wrijf Om de woorden die ik in de spiegel zag M, E, Z, E, L, F Bijna niet te lezen maar het staat er echt M, E, Z, E, L, F Hele kleine letters maar alle zes En dan had ik ook een poortje aan de achterkant van mijn hoofd Waar ik mezelf mee kon aansluiten op de TV En dan kon ik m'n gedachten van een afstandje bekijken En het liefste keek jij dan met me mee En dan zaten we op de bank zo met een zakje chips erbij En dan zeiden we zo lachend tegen elkaar Wat je daar doet is typisch jou En wat je daar doet dat slaat nergens op En wat je daar doet dat is een beetje raar En misschien kan ik dan een keer naar bed Zonder te hoeven denken, ah ik ben slecht Ik kan niet eens bedenken wie of wat ik ben Geen wonder dat er niemand is die mij kent En wat ik ook wel kan gebruiken is een soort van microfoon Niet een gewone maar één om anderen mee op te nemen En in m'n oren dan een speakertje dat alles dan vertaalt Naar een taal waarin ze zeggen wat ze menen En dat dan blijkt dat ik al die tijd me heb verloren in een strijd Omdat ik dacht het zal wel heus niet waar zijn Toen die keer dat jij me zei dat ik geen robot hoef te zijn En dat je toch wel van me hield ook als ik raar ben Oh mijn lieve lieve schat Er komt een dag dat ik hier om lach Help je me dan herinneren aan wat ik toen wou Toen ik zei dat ik een robot wilde zijn voor jou... (Voor jou...)