Luca Turilli - Sofðu Unga Ástin Min lyrics

Sofðu unga ástin mín úti regnið grætur. Mamma geymir gullin þín gamlan legg og völuskrín. Við skulum ekki vaka um dimmar nætur. Það er margt sem myrkrið veit minn er hugur þrotinn. oft ég svartan sandinn leit svið og grænan engireit. Í jöklinum hljóða dauðar djúpar sprungur. Sofðu lengi sofðu rótt seint mun best að vakna. Mæðum kenna mun þér fljótt meðan hallar degi skjótt. Mennirnir elska, missa, gráta og sakna.