Lillebjørn Nilsen - Beltet lyrics

Det var den heilage påskemorgun eg Sille til kyrkja ride. Så sprette eg på meg mitt sprotabelte, Det glima våri så vide. I Roelunden der kjenner dei meg. I Roelunden der kjenner dei meg. Som eg meg i kyrja kom -då folkjet på kne monne falle Så mange som på sitt belte såg, Dei gløymde på Gud å kalle. Og presten framfer altaret stod, Alt med si lærde tunge. Då han vart vari beltet mitt, Han gløymde bå' lesa å sjunge. Så baud dei meg tvo stutar. Og båe så vare dei kvite. Eg ville kje selje mitt belte burt, -eg totte det var fer lite. Så baud dei meg bå' sylv og gull Og mælte det upp i skåler. Men då eg inkje mitt belte selde, Då gjorde eg som ein dåre! Og som eg då heimatt frå kyrkja kom -eg vart i så galne tankar Slå bytte eg burt beltet mitt, Fekk att eit fillepar hanskar. Fer beltet mitt var inkje så mæt, Som det var sjåande på: Hakane var av sikebeinskjakar, Og beltet av langehalm-strå...