[Verse 1: Lexx Project] Υπήρξαν λόγια και στιγμές αμήχανες και το σκοτάδι μου δεν ρώτησα αν θες που χρόνια μ' έπνιγε, με βύθιζε και μ' άλλαζε όμως τ' αγκάλιασες και δεν χαμπάριασες όσο το νόημα ψάχνουμε τόσο το χάνουμε κάποιο θεό να βλασφημάει συλλαμβάνουμε μα όσο γελάμε και την αγάπη μας δεν χάνουμε τι σημασία έχει τι άλλο κάνουμε κοιτώ τον ουρανό, με την αλήθεια παίζω κρυφτό σαν παιδί μελαγχολώ και το χαμόγελό σου αφοπλιστικό κοιτώ το αύριο, το σήμερα, το χθες αντιλαμβάνομαι πως είμαστε ψυχές περαστικές κι αν κάνω πως χάνω το δρόμο σε βρίσκω οδηγό σαν να ‘χεις βρει τον μαγικό συνδυασμό με κάθε σούρουπο μελαγχολείς τι σκέφτεσαι ξανά; σαν κάθε μέρα να μαγεύεσαι για πρώτη φορά [Ηοοκ: Lexx Project] αυτό είναι το νανούρισμα σου για να αγκαλιάσεις για λίγο τη μοναξιά σου αυτό είναι το νανούρισμα σου για να μπορέσεις να διαλέγεις τα όνειρα σου αυτό είναι το νανούρισμα σου για όταν αλλάζεις διαθέσεις σαν την παλίρροια αυτό είναι το νανούρισμα σου γιατί η ζωή είναι μυστήρια [Verse 2: Lexx Project] τα νεύρα σου, τα δάκρυα σου, τα κρυφά όνειρα σου ο πόνος το χαμόγελο, η θλιμμένη ματιά σου η αγωνία μιας ζωής όλα αυτά που δεν μπορεί να πεις σπεύδω να μαντεύω, ν' αγναντεύω κόσμους αλλόκοτους μέσα απ' τα δικά σου φίλτρα να μιλάμε ατελείωτα όπως σβήνει η νύχτα, όπως σβήνει ο κόσμος μένουν μόνο τ' αστέρια κι οι πλανήτες δυο μορφές κάπου στον χρόνο ψιθυρίζουν για αλήθειες Αυτό είναι το νανούρισμα σου για τις μαύρες νύχτες να θυμάσαι όσο υπάρχει αγάπη θα είμαστε αλήτες τριγυρνώντας ανάμεσα στην τρέλα και την φιλοσοφία προκαλώντας τους θεούς, θεωρώντας τη ζωή αστεία μα τι να κάνεις όταν ξέρεις πως όλα είναι μάταια κοιτάζεις τη ζωή κατάματα, φωνάζεις γάμα τα σκαρώνοντας μικρά θαύματα δίνεις και σ άλλους ελπίδα σ' αγαπάω και είσαι στο χάος μου πυξίδα