LexTGK - Mousiki gia Tsoglanous lyrics

[Κουπλέ 1] Σε αυτό το χάος μας κανείς δεν περιμένει μονίμως κερδισμένοι, άριστα εκπαιδευμένοι πολλοί γύρω σου κοιτάνε σαστισμένοι όταν σε δεύτερα τριάντα αφήνεις πίσω ότι σε δένει πήρες χαμπάρι ότι ζεις στο περιθώριο μια νύχτα βροχερή με γλίτσα στο πεζοδρόμιο δεν χανόμαστε κρατάμε γερά γιατί ο δρόμος ανατρέφει τα σκληρότερα παιδιά του ενενήντα γενιά αλά ελληνικά τζίνα στα δημοτικά και μάγκες στην πρασιά σιλικόνη στα τσιπάπου, σκουλαρίκια στα αυτιά πες μου την δισκογραφία ή βγάλ΄τη μπλούζα γενιά (βγαλ΄τη) έχεις δυο μάτια που αλήθεια έχουν δει και οι δικοί σου σ΄αγαπάνε κι όταν είσαι ταπί (το ξες;) άσε τον φλώρο να νομίζει πως ζει με την μπέμπα στην μπέμπα τρέχει στην παραλιακή στα ακουστικά σου τσόγλανων μουσική ιερή σαν σχέση που΄νε αληθινή ενώ καριόλες κυνηγάνε εξασφάλιση καθόλου αγάπη μόνο πούτσα κι εκμετάλευση δίχως φράγκα με δικαίωμα στο όνειρο όπως όλοι τους φιλόδοξοι φτωχόπαιδα που παίζουνε τον κώλο τους θες να μάθεις ποιος είμαι; τράβα ρώτα τους ο ένας μες τους τόσους που εξιστορούν το story τους [Ρεφρέν] μου λένε "Λεξ, όρμα τους, γάμα την εικόνα τους" πως θα την χαρακτήριζα; "μουσική για τσόγλανους" Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο μου λένε "όρμα τους, ενάντια στη μόδα τους" πως θα την χαρακτήριζα; "μουσική για τσόγλανους" Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο [ Κουπλέ 2] Αν δεν γνώριζα ίσως να την πατούσα μα όσο με θυμάμαι πάντα βρώμικα χτυπούσα δεν κοιμόμουνα καλά τις φορές που μασούσα πατάω σε ηχητικά χαλιά με σκατομένα παπούτσια και έχω μέσα μου ορμές, παλιές σαν την Ακρόπολη με φούσκα το κεφάλι μου, κατηφορίζω την Μπότσαρη αυτές οι σκέψεις μου γαζώνουν σαν αμάξια αλήθεια ή παράνοια; σκιές στα εργοτάξια με φτιάχνει να μυρίζω Θερμαϊκό περπατώντας για αυτό νιώθω πιο καλά όταν πλησιάζω στην Όλγας με ρωτάνε το συμβαίνει και η Σαλούγκα ασχημαινέι δεν γνωρίζω αυτήν τη πόλη, μοιάζει βομβαρδισμένη ρομαντικά κόκκινα φώτα να χαίρονται οι φαντασμένοι και ΄μεις μες τα συντρίμμια της καλά καβατζομένοι το φτύνω στα μικρόφωνα για όποιον καταλαβαίνει πως θα τρέχανε ακόμη αν είμασταν ενωμένοι έχω το πλάνο μου και τσόγλανους μαζί μου, για αυτό το κόλπο γκρόσο τη τέλεια κομπίνα στο μυαλό θα γίνουμε αδερφέ μου μια νύχτα στο υπόγειο με γάντια και σκουφιά μπροστά απ΄το χρηματοκιβώτιο όνομα κωδικό "απόδραση απ΄τα σκατά" ένα εξωτικό νησί και δυο νταλίκες λεφτά απ΄τα παλιά θα θυμόμαστε μονάχα τα καλά σαν το καλοκαίρι του έντεκα στο πάρκο του Φωκά [Ρεφρέν] μου λένε "Λεξ, όρμα τους, γάμα την εικόνα τους" πως θα την χαρακτήριζα; "μουσική για τσόγλανους" Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο μου λένε "όρμα τους, ενάντια στη μόδα τους" πως θα την χαρακτήριζα; "μουσική για τσόγλανους" Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο [Γέφυρα] Είμαι γύρα για χρήμα, ρίμα ως το τρίμμα το φαινόμενο Ρονάλντο Ναζάριο ντε Λίμα κι έχω πάντα την ευθύνη για όσα πάθω θα με βρεις στο ρκοπά την χτανύ σαν το Λιάκο είπα στον παραγωγό "μην με κρατάς όταν έχω να πω" μου ΄πε θα αναγνωριστώ όταν συγχωρεθώ κι αν αργήσει αυτό μέχρι τότε... μέχρι τότε [Ρεφρέν] μου λένε "Λεξ, όρμα τους, γάμα την εικόνα τους" πως θα την χαρακτήριζα; "μουσική για τσόγλανους" Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο μου λένε "όρμα τους, ενάντια στη μόδα τους" πως θα την χαρακτήριζα; "μουσική για τσόγλανους" Ελλάδα φτώχεια, αμφίβολο το αύριο μαθαίνει πιο καλά όποιος μαθαίνει με το άγριο