[Κουπλέ] Καμιά φορά η ζωή κυλάει γλυκά με τα κοπρόσκυλα φούντα στα εσώρουχα, μια cola, δυο πιτόγυρα η νύχτα καλεί, πάλι, τα παιδιά της... Αμάν! πολλοί χοροπηδάνε όταν βρουν τη MaDaM δεν έδιωξα αδερφό από το σπίτι μου ποτέ μου κι ο ψηλός απλώνεται πάλι στον καναπέ μου τρώει απ' το φαΐ μου και πίνει από τον καφέ μου με την πρόφαση ότι του αρέσουν τα κουπλέ μου.. ο σπόρος κελαηδάει όταν γίνεται ζάντα λέει: « Τι φτύνεις; ρε κωλόπαιδο!!», ενώ φτάνω τα τριάντα η “έτσι” δεν ακούει τη μουσική μου με τ' αμόρε της μα ξέρει, κανένας δε ραπάρει σαν τ' αγόρι της.. φρέσκο καυσαέριο αναπνέοντας απ' τ' Ανατολικά της “Καταδίκης”, πάω γυρεύοντας εκεί που όλοι πιστέψανε πως έφτασε το τέλος μας μια τύχη πονηρή όλο γυρνάει με το μέρος μας η ζωή μας σε δίσκο το χρώμα είναι μαύρο, στην καλύτερη γκρίζο τι δάσκαλοι, μου λέγαν, τίποτα πως δεν αξίζω έχω “κακό μυαλό”, τι σκατά καλό να δημιουργήσω; περίεργες ώρες, Copa Libertadores την είδα να ποντάρω στη χειρότερη απ' όλες Γιάννη, δώσε σημείο.. Άσσο, χινάρι ή δύο.. μετά φιλάω το δελτίο, μπας και πάω ταμείο το πιο σπάνιο λουλούδι μέσα στο τσιμέντο ανθίζει επικίνδυνα συμπτώματα αποκτά όποιος τ' αγγίζει.. πες στο μαλακισμένο, πως θα πάρει ο,τι του αξίζει η χώρα είναι μικρή, κι η γη γυρίζει... γυρίζει... το υπόγειο ραντάρ μου τους ρουφιάνους εντοπίζει χρόνια ξεσκαρταρίσματος, να δούμε ποιος αξίζει εκεί, ψηλά στη Θράκη, κάτι βρώμικο μυρίζει και κάπως έτσι αρχίζει.. Έτσι δεν είναι, Squeezy; [Γέφυρα](x4) Ταπεινοί και Πεινασμένοι, κι o,τι θέλει ας βρέξει Άιντα Τζόνι, βάλε το στο ξιΆμα να παίξει