LexTGK - Aploi Anthropoi lyrics

[Κουπλέ 1] Αταξία κι αφραγκία πρόβλημα μου χρόνιο μα αν είχα ίσως τα'χανα πίσω απ τ' αεροδρόμιο αγάπες μου παλιές φωνάζουν κάλο κατευόδιο τα χρόνια με δίδαξαν για κάλο κάθε εμπόδιο μικρός στο μάτι μ' είπαν μ' αυτό είναι προνόμιο τρυπώνω και καρφώνω σαν ψηλός στο Ποσειδώνιο εκεί έξω αναζητώντας ντάμες δίχως βαλέ λιάρεςκωξέ καλές για ένα τσίμπο στο βεσέ τα χρόνια με δίδαξαν σε πουλάνε κι οι δικοί σου κι αν αράζουμε μαζί είναι εξηγήσου η γαμήσου πικρή αλήθεια οι πιο κοντινοί γαμιούνται πρώτοι ο δώσαν του δώσαντος σαν τον πληροφοριοδότη έχω αγάπη για όλα τα λυκόπουλα μου στη γύρα μπλέκουνε ράκια με μπύρα, ξερνάν στον ανελκυστήρα οι επόμενοι εμείς διαμάντια μες στη σαπίλα για αυτό τους έχω στη καρδιά μου κι όταν γίνονται φύρα δεν είναι ψέμα πως αυτή η πόλη μ' έχει τρελάνει ένα μεγάλο άντε γαμήσου από τη Θέρμη ως το Ποτάμι Θεέ μου τι λέω μάνα ο γιος σου τα χάνει όλα οδηγούν Σταυρούπολη σαν το εικοσι-εφτάρι [Ρεφρέν (x2)] Ζούμε στη νύφη οι πιο πολλοί μας άφραγκοι απλοί άνθρωποι καλή παρέα και κάνναβη ζορισμένοι μα άνετοι για αυτό κοιτάνε άναυδοι 1 3 1 2 όλοι οι μπάτσοι μπάσταρδοι [Κουπλέ 2] Εδώ κρατάμε παραδόσεις τόσα χρονιά έτσι και φέτο οι άνθρωποι μου στυλ στον γκρεμισμένο Αλέκο μετά τη δύση του ηλίου έλα να πάμε μια τσάρκα πίσω στα πάρκα που ακούμε ραπ και ψήνουμε σάρκα από ανατολή ως δύση σε σπίτια και σκαλοπάτια όλοι ψάχνουν αυτό που κοκκινίζει τα μάτια το δαγκώνουν οι εχθροί και το μοιράζονται οι φίλοι σε μια ζωή πιο υποφερτή με ένα φιτίλι στα χείλη εϊ ποιος θα κρίνει εμάς κι όλα αυτά που βιώνουμε κάποιες μέρες ζούμε τις άλλες επιβιώνουμε εδώ μαζεύουν για να ξεπληρώσουν την πόρτα κι άλλοι πληρώνουμε με ίδρωτα νοίκια, νερά και φώτα μέσα στο στόμα του λύκου στο ακριβώς όχι περίπου εδώ γεμίζουμε κεφάλι στα αρχαία της Μελενίκου κάθε νύχτα η συμμορία είναι σε πλήρη απαρτία κάθε αμαρτία είναι γλυκιά σαν πα-πα-πα παρανομία κι εφόσον δεν παίζει μια ρισκάρω να δώσω μια σ' αυτόν τον λίτη στο απέναντι παγκάκι ευκαιρία μέσα σ' αυτό το μπουρδέλο ψάχνεις να βρεις ηρεμία μα όλου μας μπαίνουν ιδέες κάτι απογεύματα κρύα [Ρεφρέν (x2)] Ζούμε στη νύφη οι πιο πολλοί μας άφραγκοι απλοί άνθρωποι καλή παρέα και κάνναβη ζορισμένοι μα άνετοι για αυτό κοιτάνε άναυδοι 1 3 1 2 όλοι οι μπάτσοι μπάσταρδοι