Alein kom eg í kyrran skóg, Um sumarkvöld. Þráin laðaði, þögnin dró, Um sumarkvöld. En áin niðaði svefnljóð sín, Er sveipað allt var í daggarlín Um sumarkvöld. Máninn skein yfir skógarbrún, Þá sumarnótt. Á vatni glampaði geislarún, Um sumarnótt. Og stjörnur blikuðu blítt og rótt Á bláum feldi um þögla nótt, Sumarnótt. Hver bjarkarkróna var blaðafull, Blaðafulll. Í laufi titraði lýsigull, Mánagull. En álfabörnum var dillað dátt, Þau drógu gullin sín fram þá nátt, Skógargull.