Kamaedzitca - Блуканне Ведагоны lyrics

Застанецца толькі попел… Дзеля гэтага змагаліся. Або так і будзем жыць, На другое спадзяваліся. Ці то як гэта не ўбачыць У цвеце вішні маладой? Ці то жыць і не здавацца, Альбо попел жэрці той?.. На вайне так ужо сталася – Лепей не бачыць канца перамогі, Дзе прыйдзецца слухаць пустоты вуглі. Застанецца бегчы ўдалеч, Крыкам цемру будзіць! На празрыстыя ўспаміны Пудаў болю нагрузіць. Не кідацца ў жаху болей – Сцены не дадуць пайсці, Па акопах прыйдзецца паўзці. Піць запоем пакуты, Сушыцца ў спякотным дыму забыцця, Пазуры пазрываць і ўпасці на крылы…