Jacek Kaczmarski - Warchoł lyrics

Warchoł - krzyczą. Nie zaprzeczam Tylko własnym prawom ufam: Wolna wola jest człowiecza Pergaminów nie posłucha Boska ręka w tym, czy diabla Szpetnie to, czy właśnie pięknie Wola moja jest jak szabla Nagniesz ją za mocno - pęknie A niewprawną puścisz dłonią W pysk odbije stali siła Tak się naucz robić bronią By naturą swą służyła Sprawa ze mną - jak kraj ten stara I jak zwykle on byle jaka: Nie zrobili ze mnie janczara Nie uczynią też i dworaka! Wychwalali zasługi i cnoty Podsycali pochlebstwem wady A ja służyć nie mam ochoty Warchołowi nikt nie da rady! Lubię tany, pełne dzbany Sute stoły i tapczany Płeć nadobną - niesurową I od święta - Boże Słowo Lecz ni ksiądz, ni okowita Piekłem straszy, niebem nęci Ani żadna mnie kobita Wokół palca nie okręci Mój ból głowy, moja skrucha Moje kiszki, moja franca Moja wreszcie proza ducha Gdy kostucha rwie do tańca! Sprawa ze mną... Jakbym ja był człowiek z wosku W rękach wodzów, niewiast, klechów Mógłbym ich zostawić troskom Cały ciężar moich grzechów Ale znam tych stróżów mienia Sędziów sumień, prawdy zakon Spekulantów od kupienia Bo znam siebie - jako tako Ulepiony i pokłuty Niepotrzebny będę więcej Rzucą w ogień dla pokuty I umyją po mnie ręce Sprawa ze mną - jak kraj ten stara I jak zwykle on byle jaka: Nie zrobili ze mnie janczara - Nie uczynią też i dworaka Zły? - być może. Dobry? - a czemu? Nie tak wiele znów pychy we mnie Dajcie żyć po swojemu - grzesznemu A i świętym żyć będzie przyjemniej!