Vita Peis - Eνoχλήθηκε Kάπoιος lyrics

Λάμπρος: Πόσο καπνίζω, πόσο πίνω και αν όλους τους βαράω Έχουν και αντίληψη για το πως γαμάω Λένε είμαι ψώνιο και μιλάω για κορυφή Όποιος θέλει αυτό το στέμμα ας έρθει να μου το πει Ανατροπή έφερα στα hip hop δρώμενα Με συκοφαντήσανε με ψεύτικα λεγόμενα Αυτές οι ντίβες, που κουνιόντουσαν ως χθες Τράβα και πες τους: στην πουτάνα πουτανιές; Είπαν για την αλήθεια μου, πολλά ακούστηκαν Την κάθε μαλακία, μία μία, όλες τις λούστηκαν Με νοιάζει ρε καραγκιόζη εάν έχεις βλέψεις Στο χώρο του hip hop δεν κάνω δημόσιες σχέσεις Εντάξει, τι άλλο θα μου πεις Ότι σου ‘φαγα τα φράγκα κι ότι ψάχνεις να τα βρεις Βάλτα στον λογαριασμό, τα πρόσθεσες; Ειμ’ εδώ για να δηλώνω, αυτά που εσύ δεν μπόρεσες Φορτσάτος: Λένε για μας, ποιοι, αυτοί, αυτοί, οι δισκογραφικοί Γράφουν για μας diss επίσης, οι δικοί μας οπαδοί Μάλλον ξεχνάς πως για σένα βλάκα, εγώ είμαι η επιρροή Εγώ σε έφτιαξα, ο Dr. Evil, ντάξει mini me; Λένε επίσης, ότι κυνηγάμε τις πωλήσεις Σκέψου το ρε βλάκα λίγο πριν το ξεστομίσεις Πόσο τζάμπα τέλος πάντων να το δίνουμε Στο τέλος θα μας πεις να σου πληρώσουμε τη σύνδεση απ’ το internet Κάποιοι άλλοι έχουνε μονίμως πρόβλημα με μας Το Team, τα πλουσιόπαιδα απ’ τα βόρεια Μάλλον είσαι βλάκας και θα το διαπιστώσεις Όταν βγάλω στο gr τις φορολογικές δηλώσεις Τώρα το Αλήθεια Λέω είναι εμπορικό Συμφωνούν αλλά το κράζουν πως σου φαίνεται αυτό; ''Οι Βήτα Πεις την άκουσαν πλασάρουν την αλήθεια τους'' Οι Βήτα Πεις ρε μάγκες σας γράφουν όλους στ’ αρχίδια τους Άσαρκος: Δεν είναι μόνο τι σου δείχνω, είναι τι μπορείς να δεις Τι σου δίνω, πως θα το πάρεις και τι θα πεις Πιστοί στο καθήκον οι Βήτα Πεις Ακόμα ένα βήμα, απ’ την Αθήνα το μεγάλο χωριό Γιατί αν εσύ το δίνεις ωμό, το δίνω splatter Είναι μαζί μου το πλήρωμά σου captain Τους έβαλα να σφάξουνε τον παπαγάλο σου Μπερδεύτηκαν γι’ αυτό έρχονται κατά πάνω σου Κι ό, τι και αν λες, μεσημεριανές εκπομπές θυμίζεις Κάνε υποκλοπές στα κινητά μας να μάθεις κινήσεις Το πρωτάθλημα δε στήνεται πλέον, το πήραμε Κουτσομπόλη τράβα πες: οι Βήτα Πεις την είδανε Hatemost: Βρώμικος ο κόσμος, μα μέσα του βαδίζουμε Τα φόντα της αφύπνισης έχουν μπει γι’ αυτό ελπίζουμε Κάποιοι θα ξυπνήσουνε, κάποιοι που θα στηρίξουνε Κάποιοι που ευγενικά ντροπιασμένοι θ’ αποχωρίσουνε Στα forums, εκεί θα καταλήξουνε Εκεί μένουν άγνωστοι σε τέτοιους χώρους Εκεί βγάζουν το λόγο τους, τη γνώμη τους Με καμουφλάζ πάντα το δάχτυλο τους Βγάζω λόγους νόθους, μάλλον εξελίσσω το ρυθμό τους Μα δε με νοιάζει, δε με πειράζει τ’ ακούς Εγώ κάνω μουσική και δεν ανήκω σ’ αυτούς Που κρατάνε το στόμα κλειστό και απλά συμβιβάζονται Δε με νοιάζει, κάθε άνθρωπος που με πουτάνα μοιάζει Δε με νοιάζει, αν κάποιες πόρτες κλείσουν, αν μιλήσω Δε με νοιάζει, αν με κάποιο στίχο κάποιους τραυματίσω Ένα πράγμα με νοιάζει το καθαρό μέτωπο μου Και ξέρεις το ‘χω καθαρό πάντα όταν καίω τα μουνόπανα