I Praha tar du på deg nettingstrømper Og eggjer meg i prismekroners glans. Mens skuggane blir levande på veggen, Så danser du ein heftig flamedans. I Wien les eg linjene i handa Og sveiper deg i svarte enkeslør. Bak stengde dører veit eg du kan tåla Ei iskald einsemd skapt av engleklør. I München vil du mana meg til glømsel Og maler munnen raud med leppstift Så mine uskyldauge aldri sansar Den kalde, mørke viljes sterke drift. I Stockholm søv du trygt på silkelaken. Eg smør deg varsomt inn med blomeeim. Fortapte skal med slokkast i kvarandre. To trøtte sjeler som vil lengta heim. Men her så kan eg berre slokka lyset, Snu ryggen til og kviskra eit "godnatt". I Florlette gardiner kveles elden. Og alle spor av glør har vinden tatt.