Trial by Error - 04. Industrialego lyrics

Published

0 148 0

Trial by Error - 04. Industrialego lyrics

Είμαι ένα μηδενικό με μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό του, αν πρέπει να απολογηθώ που με βάζω πάνω απ' τους άλλους δεν θα το κάνω ούτε για χάρη της αριθμητικής, παλεύω κάθε μέρα με ανασφάλειες και βλακείες ξένες, οι δικές μου θάφτηκαν μπροστά στο κοινό καλό ανθρώπων που με πρόδωσαν επειδή δεν έγινα όμοιός τους Πολλοί με κατηγόρησαν για υπερβολική σκέψη, αλλά το άλλοθι για την απραξία μου ψευδομαρτύρησε και τελικά η δίκη πήρε αναβολή για μια άλλη ζωή, ένα κομμάτι γυαλί η γλώσσα μου ότι και αν πει ματώνει, επειδή δεν είναι αρκετά μεγάλη για να τυλιχτεί γύρω απο το λαιμό των άλλων και να τους πνίξει κάθε λέξη λιγότερο αίμα μέχρι να πεθάνω απο την πολλή αηδία που έφτυσα επειδή δεν κράτησα για αντίβαρο στα ψεύτικα χαμόγελά τους. Κάνω τον καραγκιόζη επειδή δεν έχω αρκετά λεφτά για να γράψω όσους πρέπει στ΄αρχίδια μου και ονειρεύομαι τη στιγμή που θα πάρω τ' όπλο για να κάνω ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τον εαυτό μου. Είμαι τ' αστείο που ακούστηκε και αντί για γέλια έφερε αμηχανία η αλογόμυγα που σας τσιμπά την ώρα που κοιμάστε, ο ανήσυχος γείτονας που σας χαλά την ησυχία, ο εξυπνάκιας της τάξης που δεν λέει τίποτα έξυπνο επειδή προσπαθεί να πει κάτι, για να μην παρεξηγηθώ, δε προσπαθώ να μοιάσω σε αυτούς που θαυμάζω αλλά τους θαυμάζω επειδή μου μοιάζουν Είμαι το ατύχημα που περιμένει να συμβεί και το σπάσιμο νεύρων για ό,τι θέλει υπομονή, η ρωγμή στη λεία σας επιφάνεια και το σφάλμα του αλάνθαστου υπερεγώ σας, αν θέλετε να κατηγορήσετε κάποιον κατηγορήστε τον εαυτό σας είστε ο αντίλαλος της φωνής μου και δεν σας λυπάμαι καθόλου που παπαγαλίζετε αντί να βρίζετε. Κάνω αγώνα μια ζωή να κερδίσω το σεβασμό δύο-τριών ατόμων και ακόμα δεν τα 'χω καταφέρει, ο μισός μου εαυτός φλερτάρει με τον φόβο και γκριζάρει επικίνδυνα, ο υπόλοιπος ευτυχώς παραμένει ασπρόμαυρος Αν σ' εμπιστεύομαι σε αγαπώ και αν μ' αγαπάς θα σε πάω στα σύννεφα αν όχι ρίξε μου μια κλωτσιά μπας και τα καταφέρω να φτάσω μόνος μου στην τελικη μόνο η θέση του δημοσίου υπαλλήλου μου ταιριάζει... γαμώ τη σιωπή... Μετρήστε αυτό τον κόσμο και θα δείτε πόσο ασήμαντη είναι η αριθμητική που ξέρετε, αυτό που σας πουλάνε να πιστέψετε είναι απάτη αλλά σας έπεισαν επειδή οι αλήθειες τους έχουνε καλά ειδικά εφέ. Μοντέρνοι πίθηκοι, όλοι με διαφορετικές φωνές φερέφωνα στα χέρια άλλων, κρύβονται πίσω απ' την εξουσία που τους δώσανε με το σταγονόμετρο και τρέφονται τα βράδια με συνήθειες των οποίων τα πτώματα βρίσκονται απο δεκαετίες σε βαθιά αποσύνθεση. Είμαι η στιγμή σε ένα ανέκδοτο στην οποία σκάνε όλοι στο γέλιο, δεν θα κοιτάξω αν παγώσει το καρέ με τα ανοιχτά στόματά τους ακριβώς εκεί που μοιάζουν όλοι λυπημένοι. Γιορτάζουμε όλοι μαζί μόνοι κουρδίζοντας πολλά περισσότερα λόγια απ' όσα αντέχουμε κρατήστε μια θέση στη αίθουσα για τον κριτικό που για ακόμη μια φορά θα είναι πολύ επιεικής με τα σκουπίδια που κολακεύονται όταν τα φωνάζεις με τ' όνομα τέχνη. Αν δεν σας αρέσει η μουσική μας λιθοβολείστε μας με όλα τα άχρηστα αντικείμενα σας, ξεκινήστε με τα πιστεύω σας στη συνέχεια με τους εραστές σας και τέλος με την προσωπικότητα σας αυτή σίγουρα δε θα μας πονέσει. Ηλίθια δίποδα δονίζεστε ανάμεσα στην άγνοια και στην αντίφαση, χοροπηδάτε και περιστρέφεστε από πλαστικά σκουπίδια σε πλαστικά σκουπίδια, όταν το άσκοπο του εαυτού γίνεται αυτοσκοπός, δεν υπάρχει τίποτα εκτός από καμένη γη και κάτω απ' αυτήν καμένη γη