Bir öykü dinledim, geçmişin yorgun sesinden Bir çocuktan bahseden, yalnızlığa mahkum Doymak bilmez yalanların, Pençesinden kurtulan benim, Yitirilmiş çokça zaman Elden avuçtan uçup giden, Boşa geçmiş onlarca yıl, yüreksizce harcanan, Bitti artık hükmün yalan Benim işte yenilmeyen, yalana dizçökmeyen Görmeden ölmem ki ben gerçeğin zaferini Geçmiş bir aynadır sureti benim, Sessiz tarih dile gelir zaman zaman, Usul, usul, bir yağmur yağar, ince ince Her düşen damla damla gözyaşım benim, Benim işte yenilmeyen, yalana dizçökmeyen Görmeden ölmem ki ben gerçeğin zaferini