De tijd, mijn kleine man, dat je net tot m'n middel kwam Is niet ver weg, en toch het lijkt of je al tot mijn schouder rijkt Voor jou begint een leven lang De tijd, kleine man, dat ik jou praten heb geleerd Is nu voorbij, het lijkt verkeerd met jou te spreken als een kind Toch wil ik dat jij leven leert Op een dag, zal een wereld bestaan Waar jij gewoon naartoe kunt gaan En iedereen is vrij Op een dag, wordt daar lachen geleerd En oorlog ken je dan niet meer, dat is voorgoed voorbij Op zo'n dag En weet je, kleine vriend, je wordt niet ouder en verdient Het eeuwig leven waar je bent, al wordt je nog zo'n oude vent Je kunt er altijd blijven wonen De liefde die je kent, is er voor nu voor en altijd Die raak je niet zo makkelijk kwijt, al wordt je 120 jaar Met al je dochters en je zonen Op een dag, zal er vriendschap bestaan Die nooit kapot zal kunnen gaan Zo'n wereld blijft je bij Op een dag, wordt je't huilen verleerd En ruzie ken je dan niet meer Die wereld die maak jij, op een dag De vrouw die jou bemint is schoner dan een schilderij Onder de schaduw van de bomen kun je rustig blijven dromen Ze is van mij, ze is van mij Want weet je, kleine vriend Een man heeft soms heeft soms iets van een boot Ook als het stormt houdt hij zich groot En biedt een veilig onderkomen Tegen de wind en averij Op een dag, zal je huis ergens staan Waar wind en regen niet bestaan Zo'n wereld die maak jij Op een dag, gaat er niets meer verkeerd Je hebt het leven goed geleerd Die wereld is dichtbij, op een dag De tijd, kleine man, dat jij net tot m'n middel kwam Is niet ver weg en toch het lijkt of je al tot mijn schouder rijkt Voor jou begint een leven lang Daarom, kleine man, wil ik wat praten voor dat blijkt Dat jij veel op je vader lijkt Die jou laat dromen van een leugen Die jou laat dromen van een leugen