Paul de Munnik - Onderweg lyrics

Ik zocht naar overgave in de zinnen Ik zocht voldoening in dit lied Ik dacht de vrijheid is, opnieuw beginnen Maar een uitweg vond ik niet Ik zocht verdriet in een rij mineurakkoorden De kleur van angst in een refrein Ik zocht naar liefde in een volgorde van woorden Maar steevast liep ik vast op het rijm Maar nu nu ben ik onderweg Ik geloof het zelf als ik het zeg Lief nu ben ik onderweg Ik heb gezongen en ik heb geschreven Ik heb gedronken en gefeest Ik ben als laatste overeind gebleven Wekenlang van huis geweest Maar nu nu ben ik onderweg Ik geloof het zelf als ik het zeg Lief nu ben ik onderweg Maar nu nu ben ik onderweg Ik geloof het zelf als ik het zeg Lief nu ben ik onderweg Je haar, je handen en je lippen Je huid, je benen en je mond Het is meer dan ik ooit verzinnen kan Je lach, je woede, je berip Je vergeven is de grond van waaruit ik zo beginnen kan En ik vraag hoe heb ik zo lang kunnen zoeken Was soms het vinden niet genoeg? Maar nu nu ben ik onderweg Ik geloof het zelf als ik het zeg Ik kom eraan Maar nu nu ben ik onderweg Ik geloof het zelf als ik het zeg Ik kom eraan en niets te vroeg