Dit zijn de laatste dagen van de tropenjaren Ik heb de dingen weer in eigen hand Zo hevig als ik toendertijd door jou ben overmand Zo angstaanjagend snel komt nu de storm weer tot bedaren Ik drink ze weg, de dagen, op dit late uur Verzuip ze met de plakkerige nachten Ik zoek vergeefs naar een systeem, een lijn in mijn gedachten En angstaanjagend langzaam kom ik what op temperatuur Afgeleefd Heet dat zo Afgeleefd Als je verslagen en dom Voor je uit zit te staren Wanhopig proberend Een beeld te bewaren Een helder beeld van hoe het was Toen de dagen Nog weergaloos Onoverzichtelijk waren Nu geen geluid meer Dan stilte Een stilte Die suist En bedwelmt Sinds jij bent verdwenen En dan al die vrienden Die 't goed met me menen En zeggen "Je ziet er al veel beter uit... Kom op, joh Je ziet er al veel beter uit" Maar een soort onbehagen, moeilijk te verklaren Misschien alleen de eerste schrik, meer niet Maakt dat ik ze niet horen wil en kies voor m'n verdriet Ik mis je Ik mis je Ik mis je en ik mis je duizend praktische bezwaren... Dit zijn de laatste dagen van de tropenjaren